Mimo ogromnego bogactwa taoistycznych dziedzin wiedzy oraz dyscyplin samodoskonalenia, to właśnie medytacja uważana jest za nadrzędną praktykę, a starożytne traktaty ukazywały jej wyższość również w kontekście dbałości o zdrowie i długowieczność. W odróżnieniu bowiem od systemów medytacyjnych innych kultur, oprócz treningu umysłowo duchowego, praktyka medytacji taoistycznej zawiera również istotny czynnik energetyczny. W swych pierwotnych formach określana jako „siedzenie w zapomnieniu” zuo wang, „strzeżenie jedności” shou yi czy po prostu „siedzenie w ciszy” jing zuo, stoi u podstaw innych sztuk taoistycznych i jest koniecznym fundamentem oraz istotnym elementem dalszych etapów alchemii wewnętrznej nei dan 內丹 . Kultywacja powrotu do stanu pierwotnego wyciszenia jest więc czymś dużo więcej niż zwykłą praktyką uważności, a zachodzące w jej wyniku procesy, w bardzo konkretny sposób oddziałują na nasze ciało, umysł i ducha.
Mimo swej pozornej prostoty, wyciszająca medytacja bezruchu powinna spełniać pewne określone kryteria oraz być praktykowana po zastosowaniu odpowiednich technik przygotowawczych. To wszystko bywa trudne do uchwycenia podczas zajęć w dużej grupie, dlatego w przypadku nauki medytacji taoistycznej, szczególnie polecam dedykowane temu warsztaty lub lekcje prywatne, chociażby online, podczas których mam większą możliwość wyjaśnić powszechne na Zachodzie nieporozumienia związane z tego typu praktykami oraz dokładniej przekazać zasady kultywacji taoistycznej zgodnie z wykładnią klasztorną oraz przekazem pism klasycznych.
